Republika Mađarska (mađ. Magyar Köztársaság ili Magyarország) je kontintalna država u srednjoj Evropi. Graniči se sa Slovačkom, Ukrajinom, Rumunijom, Srbijom, Hrvatskom, Slovenijom i Austrijom. Mađarska je članica Evropske unije od 1. maja 2004. godine.
Današnja teritorija Mađarske je u starom veku bila deo rimske provincije Panonije. U 4. veku su je naselili Huni pod vođstvom Atile, biča Božijeg. Potom ovo područje naseljavaju germanska plemena. Nakon njih dolaze Avari i Sloveni. Ugri, današnji Mađari, Panoniju su naselili 896., pod vodstvom Arpada. Srpski naziv za Ugre je Mađari od mađarske reči za njihovu naciju.
Mađari su 1001. primili hrišćanstvo, a Sveti Stefan Mađarski se krunisao za kralja. Ugarskom su vladali Arpadovići od 1001. do 1301., nakon čega pada pod strani uticaj. , U Mohačkoj bici 1526. Mađarska je pretrpela poraz od strane Turaka i prestala da postoji kao nezavisna država. Posle ove bitke, jedan deo Mađarske pada pod vlast Otomanskog carstva, drugi ulazi u sastav Habzburške monarhije, dok treći (Transilvanija) postaje polunezavisna država pod vrhovnom vlašću Otomanskog carstva. Krajem 17. veka, Habzburška monarhija zaposeda Transilvaniju i otomanske teritorije u Panonskoj niziji, tako da svi Mađari dolaze pod vlast Habzburga. U periodu reformacije, Mađari prilaze luteranstvu i kalvinizmu.
Mađari su 1848. godine podigli bunu protiv Habzburga zahtevajući nacionalna prava. Ono što su Mađari tražili od Habzburga, nisu hteli da daju nemađarskom stanovništvu tadašnje Ugarske, što je jedan od razloga što su pripadnici ostalih narodnosti tadašnje Ugarske - Srbi, Hrvati, Slovaci i Rumuni, stali na stranu Habsburgovaca. Mađari su izgubili rat, a samim tim nisu ni ostvarili svoja nacionalna prava.
Posle 1860. godine, Habzburška politika prema Mađarima se menja, tako da je 1867. godine Habzburška monarhija transformisana u Austro-Ugarsku, u kojoj je Ugarska dobila veliki stepen autonomije. Granica između Austrije i Ugarske je išla rekom Lajtom. Ugarska je vodila politiku nepriznavanja nacionalnih prava ostalog nemađarskog stanovništva: Srba, Hrvata, Slovaka i Rumuna, prava za koja se ne tako davno, 12 godina ranije, i sama krvavo borila.
U Prvom svetskom ratu (1914. - 1918.) Austro-Ugarska je bila članica Sila osovine zajedno sa Nemačkom i Italijom. Kada je Austro-Ugarska izgubila rat, država se podelila na Austriju i Mađarsku, a preostali delovi su ušli u sastav Rumunije, Čehoslovačke i Jugoslavije.
U Drugom svetskom ratu (1939. - 1945.), Mađarska je bila na strani Trojnog saveza. Učestvovala je u razbijanju Jugoslavije 1941. godine, posle čega su mađarske trupe okupirale Bačku, Baranju, Međumurje i Prekumurje. Specijalni odredi – streličasti krstovi učestvovali su u mnogim zločinima nad Srbima na okupiranim teritorijama.
1945. - 1989. Mađarska je bila pod sovjetskim uticajem. Bila je članica Varšavskog ugovora. Do antikomunističke i antisovjetske pobune je došlo 1956. Pobuna je ugušena. 1989. promenila je ime Narodna Republika Mađarska u Republika Mađarska. 2004. predsednik Mađarske je Ferenc Madl.
Ravnice pokrivaju veći deo Mađarske ("karpatski bazen"), dok na severu uz slovačku granicu ima brda i planina (najviši vrh: Kekeš, 1014 m). Mađarsku deli po pola Dunav (Duna); druge velike reke su Tisa (Tisza) i Drava (Dráva), dok na zapadu zemlje leži veliko jezero Balaton. Osim toga, Mađarska ima najveće termalno jezero na svetu, jezero Heviz.
Klima je kontinentalna, sa hladnim i vlažnim zimama i toplim letima, a relativna izolacija karpatskog bazena ponekad izaziva suše. Prosečna godišnja temperatura je 9.7° C.
Veći gradovi su: Budimpešta, Debrecin, Miškolc, Segedin, Pečuj, Njiređhaza, Kečkemet, Sekešfehervar, Đer, itd.
Mađarska je službeno podeljena na 40 pokrajina: 19 županija (mađ. megye), 20 gradskih županija (mađ. megyei város) i glavni grad (mađ. föváros), Budimpeštu.
Oko 98% stanovništva govori mađarski, ugro-finski jezik koji nije u srodstvu ni sa jednim susednim jezikom. Postoji više etničkih manjina, kao što su Romi (4%), Nemci (2.6%), Srbi (2%), Hrvati (0.9%), Slovaci (0.8%) i Rumuni (0.7%), iako većina njih govori mađarski.
Važno je pomenuti etničke grupe koje takođe žive u Mađarskoj i koje su ostavili duboke tragove u Mađarskoj istoriji i to su: Sekelji, Paloci, Kumani, Jasi, Hajdu (Mađari) i Čango Mađari.
Neke susedne zemlje imaju znatne mađarske manjine, pogotovo Slovačka, Rumunija (u Transilvaniji) i Srbija (u Vojvodini).
Broj stanovnika Mađarske je 10.106.017 (2001).
Etničke grupe: Mađari (89,9%), Romi (4,0%), Nemci (2,6%), Srbi (0,1%), Slovaci (0,8%), Rumuni (0,7%), i drugi.
Veroispovest: rimokatolici (63%), kalvinisti (20%), luterani (5%), ateisti i bez religije (12%).
Predsednika Mađarske bira parlament svakih 5 godina. Iako predsednik ima malu stvarnu vlast, on imenuje predsednika vlade. Predsednik vlade bira ministre po vlastitom nahođenju. Svaki kandidat za ministra mora proći otvoreno ispitivanje pred jednim ili više parlamentarnih odbora, te ga predsednik mora formalno prihvatiti.
Mađarski parlament (državni sabor, Országgyűlés) jeste jednodoman i ima 386 zastupnika. To najviše državno telo predlaže i odobrava zakone koje podastire premijer.
Stranka mora osvojiti najmanje 5% glasova građana da bi ušla u parlament. Državni izbori za parlament održavaju se svake 4 godine (zadnji su bili 2002. godine).
Ustavni sud od 15 članova ima pravo sprečiti zakone koje oceni neustavnim.
Mađarska trenutno ima jak privredni rast kako bi se uhvatio korak sa Evropskom unijom. Privatni sektor pokriva više od 80% BDP-a.
Strano vlasništvo i strane investicije u mađarske firme su česta pojava, pa direktne strane investicije ukupno čine više od 23 milijardi dolara od 1989. godine.
Spoljni dug Mađarske je 2000. godine postao drugi najveći dug među svim srednjoevropskim zemljama u tranziciji. Inflacija i nezaposlenost - glavni problemi u 2001. godini - znatno su se smanjile. Mere privredne reforme, koje bi uključivale reforme zdravstva, poreza i lokalne samouprave, još nisu uvedene.
Najzastupljenije privredne grane su: poljoprivreda, ribolov, prehrambena industrija, turizam.
Valuta: forinta (HUF).
Prijem 
Portalli 
