Slovačka Republika (svk: Slovenská republika) je država u centralnoj Evropi. Skraćeni naziv je Slovačka (svk: Slovensko), ali su u upotrebi oba termina. Graniči se sa Ukrajinom na istoku, Poljskom na severu, Češkom na severozapadu, Austrijom na jugozapadu i Mađarskom na jugu.
Od 450. godine pne, teritoriju današnje Slovačke naseljavali su Kelti, koji su sagradili moćna utvrđenja u Bratislavi i Liptovu. Srebrni novčić s likom Bijateka, je prvi pisani trag u Slovačkoj. Od 6. godine, uz razvoj Rimskog Carstva na obalama Dunava stvara se lanac pretstraža, a u Devinskom Gradu je podignuta prva hrišćanska crkva severno od Dunava. Varvarska Kraljevina Vanijus, koju je osnovalo nemačko pleme Kvadi, se nalazila na zapadnim i središnjim teritorijama današnje Slovačke od 20. do 50. godine.
Sloveni teritoriju Slovačke naseljavaju u 5. veku. Zapadna Slovačka je bila središte Samovog Carstva u 7. veku. Slovačka država po imenom Kneževina Nitra nastaje u 8. veku, a njen vladar Pribina (825-830,oko 840-861) je 828.godine u Nitri podigao prvu hrišćansku crkvu među Zapadnim i Istočnim Slovenima. Zajedno sa susednom kneževinom Moravskom, stvara Velikomoravsku Kneževinu 833. godine. Najveći razvoj Kneževina dostiže dolaskom svetih Ćirila i Metodija 868 g, tokom vladavine kneza Rastislava (846-870) i teritorijalnom ekspanzijom pod kraljem Svatopulokom (871-894).
Tokom 925. godine jedan deo mađarske države je zavladao današnjom jugozapadnom Slovačkom. Krajem 10. veka, ova teritorija postaje deo rastuće Mađarske Kneževine (od 1000. godine Kraljevina Mađaraska). Veći deo Slovačke postaje deo Kraljevine Mađarske oko 1100. god, a severnoistočni delovi oko 1400. god. Slovačke naseobine pružale su se od severnih i jugoistočnih delova današnje Mađarske, dok su Mađari počeli da naseljavaju južni deo Slovačke. Etnička struktura je postala još više raznovrsna dolaskom Karpatskih Nemaca (od 13. veka), Vlaha (od 14. veka) i Jevreja.
Veći deo stanovništva strada invazijom Mongola 1241. i povremenim nestašicama hrane. Međutim, srednjovekovna Slovačka se odlikovala novoosnovanim gradovima, stenovitim tvrđavama i razvojem umetnosti. 1467. godine Matija Hunjadi osniva prvi univerzitet u Bratislavi, koji nije dugo radio.
Nakon ekspanzije Otomanskog Carstva prema Mađarskoj i okupacije Bude početkom 16. veka, središte Kraljevine Mađarske (pod imenom Kraljevstvo Mađarsko) pomereno je prema Slovačkoj i Bratislava postaje prestonica Mađarske 1536. godine. Veliki broj Mađara preselio se u Slovačku da bi izbegli svirepost otomanske vlasti. Na taj način proporcija Slovaka u Mađarskom Kraljevstvu je postao manji. Otomanski ratovi i učestale bune protiv Habzburške Monarhije su naneli ogromnu štetu, naročito u ruralnim sredinama. Posle povlačenja Turaka iz Mađarske u 18. veku, slovački uticaj se smanjio u kraljevstvu, a prestonica je ponovo postala Budimpešta 1848. godine.
Sa težnjama ka otcepljenju od mađarskog dela Austro-Ugarske Monarhije, Slovaci su podržavali Habzburške vladare protiv Mađara u njihovim sukobima. Zbog ovoga, tokom perioda pod Austro-Ugarskom (1867-1918), Slovaci su bili pod relativnom kulturnom represijom u formi mađarizacije koju je sprovodila mađarska vlast.
1918. godine (nakon Sentženmerskog i Trijanonskog sporazuma) teritorija Slovačke postaje deo Čehoslovačke. Tokom haosa koji je usledio nakon raspada Austro-Ugarse, Slovačku je napala Mađarska Sovjetska Republika i na jednoj trećini Slovačke, na kratko vreme stvara se Slovačka Sovjetska Republika.
Čehoslovačka je neprestano bila pod pritiskom revizionističkih vlada Nemačke i Mađarske, sve do 1939. godine posle potpisivanja Minhenskog sporazuma.
Pod pritiskom nacističke Nemačke, Slovačka je proglasila nezavisnost 14. marta 1939. Na čelu države su bili Jozef Tiso i Vojteh Tuka. Prva Slovačka Republika je postala nemački saveznik. 1944. godine anti-nacistički pokret otpora organizuje žestoku pobunu, poznatu kao Slovački nacionalni ustanak.
Posle Drugog svetskog rata, Čehoslovačka se ponovo stvorila i kao takva potpala pod sovjetski uticaj i njen Varšavski pakt. 1969. postaje federacija Češke Socijalističke Republike i Slovačke Socijalističke Republike.
Padom komunističkog režima u Čehoslovačkoj 1989. godine nakon mirne Plišane revolucije, usledilo je ponovno razdvajanje države na Češku Republiku i Republiku Slovačku koja je postala član Evropske unije maja 2004. godine.
Himna Slovačke je pesma „Nad Tatrou sa blýska“ („Iznad Tatre sevaju munje“), koja je predstavljala Slovačku u himni nekadašnje Čehoslovačke.
Grb Slovačke čini srebrni (beli) dvostruki (lorenski) krst na crvenoj pozadini, koji je smešten na centralnom od tri "brda", koja predstavljaju tri slovačke planine: Niske Tatre, Visoke Tatre i Male Fatre.
Zastavu Slovačke čine tri horizontalne linije: bela (na vrhu), plava (u sredini) i crvena (na dnu). Na zastavi se obavezno nalazi i grb Slovačke koji je smešten u sredini blizu koplja.
Slovačka ima po najnovijem popisu 5.379.455 stanovnika od kojih su Slovaci 4.614.854 ili 85,8%, drugi po brojnosti su Mađari sa 520.528 pripadnika ili 9,7%, slede Romi sa 89.920 pripadnika i 1,7%, Česi 44.620 (0,8%), Rusini 24.201 (0,4%), Ukrajinci 10.814 (0,2%), Nemci 5.405, Poljaci 2.602, Moravci 2.348, Rusi 1.590, Bugari 1.179, Hrvati 890, Srbi 434, Jevreji 218, ostali narodi 5.350 i nepoznate nacionalnosti 54.502.
Urbanog stanovništva je oko 60%.
Na čelu Slovačke se nalazi predsednik, koji se bira direktnim glasanjem na mandat u trajanju od 5 godina. (Poslednji izbori su održani u aprilu 2004 godine.)
Najveća izvršna vlast leži u rukama premijera (predsednika Vlade), koji je obično vođa najbrojnije stranke ili koalicije u Skupštini. Premijera postavlja predsednik, koji potom, na premijerov predlog, imenuje ostale članove Vlade.
Najviše Slovačko zakonodavno telo je jednodomna Skupština (Národná rada Slovenskej republiky), koja ima 150 mesta. Poslanici se biraju na četvorogodišnji mandat, po proporcionalnom sistemu.
Najvišu sudsku vlast u Slovačkoj ima Ustavni sud (Ústavný súd). Čini ga 13 članova, koje imenuje predsednik od ljudi koje je predložila Skupština.
Slovačka, odnosno njena vojska, je pristupila NATO paktu 29. mart, 2004 a 1. maja iste godine, sa još deset zemalja bivšeg istočnog bloka, ušla je u Evropsku Zajednicu.
Slovačka je podeljena na 8 Viših Zemaljskih Celina (svk: vyššie územné celky skraćeno VÚC)odnosno 8 Samoupravnih Krajeva (svk: samosprávny kraj):
Kraj Bratislava (svk: Bratislavský kraj) (glavni grad: Bratislava)
Kraj Trnava (svk: Trnavský kraj) (glavni grad: Trnava)
Kraj Trenčin (svk: Trenčiansky kraj) (glavni grad: Trenčin)
Kraj Nitra (svk: Nitriansky kraj) (glavni grad: Nitra)
Kraj Žilina (svk: Žilinský kraj) (glavni grad: Žilina)
Kraj Banjska Bistrica (svk: Banskobystrický kraj) (glavni grad: Banjska Bistrica)
Kraj Prešov (svk: Prešovský kraj) (glavni grad: Prešov)
Kraj Košice (svk: Košický kraj) (glavni grad: Košice)
Svaki od ovih krajeva podeljen je na više okruga (svk: okresy), kojih danas ima 79.
Slovačka je pretežno planinska zemlja, sa Karpatskim planinama koje se prostiru preko severnih i središnjih delova zamlje. Nizije su u Slovačkoj uglavnom koncentrisane u južnim i jugozapadnim delovima zemlje, tačnije u dolini Dunava. Među planinama se posebno ističu Tatre, koje su poznati skijaški centar, ali njihova jezera i kamenite udoline privlače posetioce tokom cele godine. Nad njima dominira i najviši vrh Slovačke Gerlahovski Štit (Gerlachovský štít) sa svojih 2.655 metara nadmorske fisine. Pored Dunava veće doline prave Vah (Váh) i Hron (Hron).
Klima u Slovačkoj je umerena sa relativno hladnim letima i hladnim, vlažnim i oblačnim zimama.
Prijem 
Portalli 
